Sevdasından gece, gündüz ağladı,

Aşktan tutuşan yüreği çağladı,

Yavukluya nice umut bağladı.

Aşığıyla birbirini sevdiler,

Dudak dudağa, kalp kalbe verdiler,

Heyecan, coşkuyu yere serdiler.

Sonunda muratlarına erdiler.

Önceden aşkları cana can kattı,

Talih döndü, kötülük geldi, çattı,

Sevdiği genç onu başından attı,

Yetmedi, körpeyi ellere sattı.

Alıp, götürdüler bahçe içine,

Bir sıkıntı, hüzün çöktü içine,

Yazgısında bu garibin suçu ne ?

Türküsü işledi canlar içine:

“Keklik gibi kanadımı süzmedim,

Murat alıp, doya doya gezmedim,

Bu kara yazıyı kendim yazmadım,

Alnıma yazılmış bu kara yazı,

Kader böyle imiş, ağlarım bazı.”

Prof. Dr. Nihat BOZDAĞ