Bu dünyanın en kutsal varlığısın, Anasın,
Kalbin merhamet dolu, hep sevgiden yanasın.

Ödeyemez hakkını evlâdın hürmet ile,
Sırtında taşıyarak hacca götürse bile.

Giyinmez, giydirirsin bin fedakârlık ile,
Hayatta ezilirsin, çekersin binbir çile.

Analık içten duyuş, kalbin sevgiyle dolu,
Gösterdiğin çabalar gerçek yol, Hakkın yolu.

Verimli, üretkensin kırmızı toprak gibi,
Yüklerin ağır gelmez, sanki bir yaprak gibi.

Koşarsın herbir yana: evde, işte, pazarda,
İyilik meleğisin gönüllerde, nazarda.

Allah seni hassaslık, incelikle yaratmış,
En içten duyuşlarla, sevgi ile donatmış.

Estetiğin dünyada en güzel idolüsün,
Sanat seninle doğmuş, sanatın sembolüsün.

Bazen binbir kaprisle çekinir, nazlanırsın,
Sevgilinin gönlünde daha bir hazlanırsın.

Sen olmasan gözlerde, gönülde aşk olur mu ?
Şu yaşanan hayatın hiç anlamı kalır mı ?

Arzulanan meleksin gerçekte, hem rüyada,
Erkekler ne yapardı ? bilmem, sensiz dünyada !