Şu insana bir bak nasıl da sessiz
Ne kadar da zayıf, nasıl çaresiz
Kaderine küsmüş, ağlıyor sessiz
Sorunu çözmede kalmış yetersiz

Küçük çıkarı uyanıklık saymış
Basit uğraşlarla gaflete dalmış
Günlerini hiç bitmeyecek sanmış
Hislerle avunmuş, nasıl aldanmış

Bazen böbürlenir, aslan kesilir
Kibirlenir, gururlanır, esinir
Zulüm yapmak için sinir kesilir
Gözünü karartır, inat kesilir

Gerçekte güzel yaratıldı insan
Şefkat ve sevgiyle yoğruldu inan
Bir yudum sevgiye derhal verir can
Tüm güzelliklere layıktır insan

Ne küçültme, ne büyütme gözünde
Yaratılışları denktir özünde
İnsanları mutlu kıl her sözünde
Onlara kucak aç gönül gözünde